bawku

yoo mensen!

aangezien de hotmail ontzettend sloom is eerst hier even maar mijn avonturen beschrijven. heel het internet is sloom, maar goed, dat gaat me natuurlijk nergens van weerhouden.

aangekomen in bawku, na en mega reis, dezelfde tijd en je bent ergen in zuid spanje ofzo.
zaterdag ochtend in alle vroegte stond ik klaar, want had met de driver van het ziekenhuis om 5 uur afgesproken. de nacht voorafgaand aan het evenement naturlijk 0 geslapen, 2 weekers gezet voor het geval ik me moct verslapen in het zeeeeeeer onwaarschijnlijke geval, en de koffer stond al klaar. ik ook, maar de driver kwam niet opdagen. de bewaker van het hotel (volgens mij slaapt ie buiten op de grond om te bewaken) vroeg toen ik kwam chekn of er al een auto stond of ik wilde joggen. hmm, ik dacht dat daar heel raar tregenwan werd gekeken,maar niet dus. (hotmail nopg steeds niet open aaargh)

uiteindelijk kwam Dauda, zoals iedereen hem noems, de echt naam is niet uit te speken en mopet ik bekkennen,ben ik vergeten, hij ston din de file in accra.

in accra zelf nog 2 mensen opgepikt die ook meemoesten, die zaten hartstikke krap, en ik zat voorin. (ook krap, met al mn tassen, maar toch een meer bevoorrechte positie, voelde me net een echte blanke in koloniale tijd. om deze tijd, 6 uur ongeveer, was iedereen aan het hardlopen, naar hun werk of voor de lol, later heb ik begrepen voor de lol. iedereen rent. in het donker.

de hoofdweg naar kumasi, tamale en de stad (ok even vergeteniets met een b) aan de grens met burkina faso is verhard, dat laatste stadje splits het, rechts is naar bawku. eitje!

het landschap is super groen, wie had dat verwacht, het weer is onwijs heet, wie had dat niet verwacht, maar gelukkig: de dikke toyota landcruiser type weetikveel had een dijk van een airco. na kumasi, de 2e stad van hetland, veranderde het landschap. eerst veel bome, bossen, palmen en groen dus, nu wat meer plat, lagere begroieing, maar nog wel bananen. in kumasi werd er door mijn medepassagiers gebruik gemaakt van de maaltijd: in een keetje krijg je een bloempotschotel vol soepige jus, yam, en een halve kip, daarbij en kan water en een zeepje. met eet er met de handen, ik ben een blokje om gegaan. water is voor westerlingen niet te vetrouwen, teznij onzijs goed gekookt, en ik wacht nog even met het lokale food.
toen moetsen er 2 dames worden opgep[ikt, bij de bestaande passagiers, + bagage, ja duh dat had ik ook kunnen voorspellen dat dat niet ging lukken, en toen ik de geveonden libelle uit had waren ook zij tot dezelfde conclusie gekomen. bij wijze van compensatie kwam er ieamdn anders bij, isa, de mechanic van het hospital. we reden door naar kintampo, dat ligt exact op de helft van de route op iets vabn 450 km. daar ok weer gegeten, en onderweg nog getuige geweest van een staaltje afdingen of onderhandelen wara je u tegen zegt. ging over bananen, dat is het enige dat ik verstond.

toen arriveeerden we om 18 uur in kumasio, waar ik mn huidige begeldier Francip ontmoette, en de 2 heren eruit gingen, zodat isa ook weer kon ademen.
om 21.30 stond ik eindelijk voor mn kamer, wat ene reis zeg. men rijdt als gekken, toetert voor alles, en iedereen is ook altijd ops traat! lopend, fietsend, kruipend, rijdend soms, in de meest aftyandse bakken, niet te geloven. meeste vrachtwagens zijn overigens daf,(!!!!) en regelrecht uit europa geimpotrteerd, met de naam van het oorsponkeijke bedrijf erop. heb bijvoorbeeld woerden naaifrabriek gezien. of zoiets. voel je je toch weer thuis:D

zondag had ik een date met dauda, hij nam me mee uit eten naar shalom restaurant, lekker rijst, en aangezien ik sinds de pizzaa met marjolein op vrijdag niks meer fatsoenlik had gegeten was dat zo op. het beest wat erbij oorde ok, geen idee wat het was: kip varklen koe niet, ezel ook niet, rest mijns inziens eetbare vloog in de lucht... dus wat het was, ik wil het waarschijnlijk niet weten. het was iig taai

verder relax gedaan, gister begonnen in ziekenuis. er zijn weinig patienten, kindje met poliio, cp, vel rugklachten. vandaag klompvoet, die moet ik straks zelf gaan gipsen, leukleuk. elke behandeling wordt gevolgd door ukg, 'as placebo effect' ja zeg, als ik al als placebo kpude appilcatie doe bij zere handen na val van motor 2 maand geleden, dan ook nog ukg? hmm. lokale gebruiken plaats ik ze dus maar onder.

ik heb het prima naar mn zin verder, alles onder controle. sinterklaas oo alweer in the country thuis wist ik, ik zal mn schoen hier ok opzettenm wie weet valt er nog wat in.

superl;euk al zoveel reacties op mn eerdere verhaalte! nu snel even andere mails lezen,

doeiiii!